شکوفایی استعدادهای فردی و تحکیم پایه‌های زندگی جمعی و ایجاد تفاهم میان افراد انسانی در سایه‌ی آموزش و پرورش صورت می گیرد. (وال، پرز، گنزالز، گارسیا و همکاران 2009 )
در قرن اخیر، در زمینه‌ی آموزش افراد استثنائی به ویژه افراد با ناتوانی هوشی تحولی پژوهش های بسیاری صورت گرفته است. (هاردمن،درو، ایگن 1387 )
استروک (Stroke) یا حادثه عروقی مغز (Cerebrovascular accident, or CVA) سندرمی است که با شروع حاد یک نقص نورولوژیک ناشی از آسیب عروق مغزی تعیین می گردد، به نحوی که اختلال نورولوژیک ایجاد شده دست کم 24 ساعت یا بیشتر ادامه داشته باشد. حادثه عروقی مغزی به دلیل ایسکمی یا خونریزی رخ می دهد که مهمترین موارد ایسکمی مغزی، ترومبوز و آمبولی است. بافت مغز جهت عمل طبیعی خود در هر لحظه نیازمند خون اکسیژن دار است. درصورت قطع جریان خون مغزی، به علت محروم شدن نورون ها و سلول های مغزی از گلوکز و اکسیژن، مرگ سلول ها و نورون ها ایجاد می گردد.
مشکلات حرکتی ازجمله علایم مهم در بیماران با صدمات مغزی (Brain Lesion) است. اختلالات عروقی مغر که منجر به سکته مغزی (Stroke) می شوند, عوامل تخریبی (Degenerative) بافت مغز, آسیب ضربه ای مغز (Traumatic Brain Injury ), اختلالات مادرزادی (Congenital) , پروسه های التهابی (Inflammatory) و مشکلات تومورال (Tumoural) و... مهمترین مواردی هستند که باعث اختلالات حرکتی در فرد می شوند.
سکته مغزی زمانی رخ می دهد که جریان خون قسمتی از مغز قطع شده و یا بشدت کاهش یابد و بافت آن قسمت از مغز از اکسیژن و مواد مغذی دیگر محروم شود. سلولهای مغزی بر حسب حساسیت آنها به کمبود اکسیژن در طی چند دقیقه تا چند ساعت شروع به نابود شدن و از بین رفتن می کنند این حالت یک اورژانس پزشکی محسوب می شود و درمان سریع آن می تواند باعث نجات زندگی فرد شود و هر چه درمان زودتر صورت گیرد، شدت آسیب به بافت مغز و به تبع آن ناتوانی حاصل از آن کمتر خواهد بود.
بيماران و معلولين جسمي حركتي افرادي هستند كه به علل مادرزادي و يا در اثر صدمات و بيماريهاي مغز و اعصاب، ارتوپدي و رماتولوژي دچار كاهش دائمي يا موقتي توانائيهاي جسمي شدهاند و قادر به ادامة زندگي بهطور مستقل نميباشند.
نروپلاستیسیتی یا انعطاف پذیری مغز:
اگرچه سلول های مغز قادر به تقسیم شدن و افزایش تعداد سلول (برخلاف سلول های پوست) نیستند,اما در عوض بعد از آسیب به علت تروما و اختلالات عروقی, توانایی خاصی از جهت سازماندهی مجدد دارند که به آن نروپلاستیسیتی (انعطاف پذیری عصبی) می گویند. مطالعات مختلف نشان داده است که هرگاه یک سیستم مغزی آسیب دیده, وادار به به فعالیت گردد,بهبودی و کارایی آن افزایش می یابد.بنابراین نقش فیزیوتراپی به علت همین پدیده انعطاف پذیری سیستم عصبی بیشتر اهمیت می یابد.
برآن شدیم که برای شناساندن فیزیوتراپی مدرن به دانشجویان فیزیوتراپی ، جامعه ی پزشکی و عموم مردم فهیم کشورمان ، متنی را آماده کرده و ارائه دهیم که هم به مثابه چشم انداز و نقشه راه فیزیوتراپی کشور بوده و همچنین حدود این بخش از پزشکی را با دیگر شاخه های پزشکی تا اندازه ای مشخص می کند. ضمنا یادآوری میشود نگاه این مقاله بین المللی بوده ، " فیزیوتراپی مدرن در سطح جهانی" را مد نظر دارد و برای تمامی قسمت های ارائه شده در این متن منابعی ارائه خواهد شد !
تعریف فیزیوتراپی:
فیزیوتراپی بخشی از حوزه سلامت است که با استفاده از تجهیزات و دستگاه ها، تمرینات و تکنیک های خاص با تکیه بر علوم پایه چون آناتومی عضلات و مفاصل، فیزیولوژی، نوروفیزیولوژی، نوروساینس (علوم اعصاب) پاتوفیزیولوژی و علوم دیگری همانند حرکت شناسی (کینزیولوژی) و الکتروتراپی به درمان بیماری ها، اختلالات عصبی-عضلانی-اسکلتی (نوروماسکولواسکلتال) و درد می پردازد که هدف اصلی این علم ارتقاء سلامت (Health promotion)، افزایش عملکرد، استقلال و بهبود کیفیت زندگی (Quality of Life) افراد است.
فیزیوتراپی (Physiotherapy) بخشی از حوزه سلامت است در ارتباط با اختلالات حرکتی و درد از طریق ارزیابی، تشخیص، درمان و پیشگیری توسط فیزیوتراپیست که هدف اصلی آن افزایش عملکرد، استقلال و بهبود کیفیت زندگی افراد است.